VitesDiş profili modifikasyonu, gürültü, titreşimi ve stres konsantrasyonunu azaltarak performansı artıran dişli tasarımının önemli bir yönüdür. Bu makalede, değiştirilmiş dişli diş profillerinin tasarlanmasında yer alan temel hesaplamalar ve hususlar tartışılmaktadır.

1. Diş profili modifikasyonunun amacı

Diş profili modifikasyonu öncelikle yük altındaki imalat sapmalarını, yanlış hizalamaları ve elastik deformasyonları telafi etmek için uygulanır. Ana hedefler şunları içerir:

• İletim hatalarını azaltma
• Dişli gürültüsünü ve titreşimi en aza indirmek
• Yük dağılımını geliştirme
• Dişli ömrünün arttırılması Dişlinin meshing sertliğinin tanımına göre, dişli dişlerinin elastik deformasyonu aşağıdaki formülle yaklaşılabilir: ΔA - diş elastik deformasyonu, μm; KA-Kullanım Faktörü, bkz. ISO6336-1; WT - birim diş genişliği başına yük, n/mm, wt = ft/b; Ft - dişli üzerinde teğet kuvvet, n; B - Dişli etkili diş genişliği, mm; C '- Tek çift diş örgü sertliği, n/(mm · μm); Cγ - Ortalama meshing sertliği, n/(mm · μm).Mahmuz dişli

Eğim

• İpucu: Meshing sırasında paraziti önlemek için malzemenin dişli dişinin ucundan çıkarılması.
• Kökten kurtulma: Stres konsantrasyonunu azaltmak ve mukavemeti arttırmak için kök bölümünün değiştirilmesi.
• Kurşun taçlandırma: Yanlış hizalamayı karşılamak için diş genişliği boyunca hafif bir eğrilik uygulamak.
• Profil taçlandırma: Kenar temas gerilmelerini azaltmak için ilgili profil boyunca eğriliğin getirilmesi.

3. Tasarım hesaplamaları

Dişli diş profili modifikasyonları tipik olarak analitik yöntemler, simülasyonlar ve deneysel validasyon kullanılarak hesaplanır. Aşağıdaki parametreler dikkate alınmaktadır:

• Modifikasyon miktarı (Δ): Diş yüzeyinden çıkarılan malzeme derinliği, genellikle yük koşullarına bağlı olarak 5 ila 50 mikron arasında değişir.
• Yük Dağıtım Faktörü (K): Temas basıncının değiştirilmiş diş yüzeyine nasıl dağıtıldığını belirler.
• İletim Hatası (TE): Optimize edilmiş profil modifikasyonu ile en aza indirilen gerçek hareketin ideal hareketten sapması olarak tanımlanır.
• Sonlu Eleman Analizi (FEA): Stres dağılımlarını simüle etmek ve üretimden önce değişiklikleri doğrulamak için kullanılır.

4. Tasarım hususları

• Yük koşulları: Modifikasyon miktarı uygulanan yüke ve beklenen sapmalara bağlıdır.
• İmalat toleransları: İstenen modifikasyonu elde etmek için hassas işleme ve öğütme gereklidir.
• Malzeme Özellikleri: Dişli malzemelerinin sertliği ve esnekliği profil modifikasyonlarının etkinliğini etkiler.
• Operasyonel ortam: Yüksek hızlı ve yüksek yük uygulamaları daha hassas değişiklikler gerektirir.

5. Diş profili modifikasyonu dişli performansını optimize etmek, gürültüyü azaltmak ve dayanıklılığı iyileştirmek için gereklidir. Doğru hesaplamalar ve simülasyonlarla desteklenen iyi tasarlanmış bir değişiklik, çeşitli uygulamalarda dişlilerin uzun ömürlülüğünü ve verimliliğini sağlar.

Yük koşullarını, malzeme özelliklerini ve hassas üretim tekniklerini göz önünde bulundurarak, mühendisler operasyonel sorunları en aza indirirken optimum dişli performansı elde edebilirler.