Dişli modifikasyonu, iletim doğruluğunu büyük ölçüde artırabilir ve dişli gücünü artırabilir. Dişli modifikasyonu, dişlinin diş yüzeyini teorik diş yüzeyinden saptıracak şekilde küçük miktarda bilinçli olarak kesen teknolojik önlemleri ifade eder. Geniş anlamda birçok dişli modifikasyonu türü vardır; farklı modifikasyon parçalarına göre dişli dişi modifikasyonu, diş profili modifikasyonu ve diş yönü modifikasyonuna ayrılabilir.

Diş profili modifikasyonu

Diş profili, teorik diş profilinden sapacak şekilde hafifçe kesilir. Diş profili modifikasyonu, düzeltmeyi, kök düzeltmeyi ve kök kazmayı içerir. Kenar düzeltme, diş tepesine yakın diş profilinin değiştirilmesidir. Dişlerin kesilmesiyle dişli dişlerinin darbe titreşimi ve gürültüsü azaltılabilir, dinamik yük azaltılabilir, diş yüzeyinin yağlama durumu iyileştirilebilir ve tutkal hasarı yavaşlatılabilir veya önlenebilir. Köklenme, dişin köküne yakın diş profilinin değiştirilmesidir. Kök düzeltmenin etkisi temel olarak kenar düzeltmeyle aynıdır ancak kök düzeltme diş kökünün bükülme mukavemetini zayıflatır. Şekli değiştirmek için taşlama işlemi kullanıldığında, iş verimliliğini artırmak amacıyla, bazen kesilecek eşleşen büyük dişli yerine küçük dişli kullanılır. Köklenme, dişli dişlerinin kök geçiş yüzeyinin modifikasyonudur. Sertleştirilmiş ve karbürlenmiş sert dişlilerin ısıl işlemden sonra taşlanması gerekir. Diş kökündeki gıcırdatma yanıklarını önlemek ve artık basınç geriliminin faydalı etkisini sürdürmek için diş kökünün öğütülmemesi gerekir. kök. Ek olarak kök geçiş eğrisinin eğrilik yarıçapı, kök dolgusundaki gerilim konsantrasyonunu azaltmak için kazılarak artırılabilir.

Diş ucu modifikasyonu

Diş yüzeyi, teorik diş yüzeyinden sapması için diş çizgisi yönünde hafifçe kesilir. Diş yönünü değiştirerek yükün dişli dişlerinin temas hattı boyunca eşit olmayan dağılımı iyileştirilebilir ve dişlinin taşıma kapasitesi iyileştirilebilir. Diş düzeltme yöntemleri temel olarak diş ucu düzeltmeyi, helis açısı düzeltmeyi, tambur düzeltmeyi ve yüzey düzeltmeyi içerir. Diş ucu inceltme, diş kalınlığının, diş genişliğinin küçük bir bölümünde dişli dişlerinin bir veya her iki ucunda sonuna kadar kademeli olarak inceltilmesidir. En basit modifikasyon yöntemidir ancak düzeltme etkisi zayıftır. Helis açısı düzeltmesi, diş yönünü veya helis açısı β'yı hafifçe değiştirerek gerçek diş yüzeyi konumunun teorik diş yüzeyi konumundan sapmasını sağlar. Helis açısı düzeltmesi diş ucu düzeltmesinden daha etkilidir ancak değişim açısı küçük olduğundan diş yönünde her yerde önemli bir etki sağlayamaz. Tambur düzeltme, dişli dişlerinin diş genişliğinin merkezinde, genellikle her iki tarafta da simetrik olarak çıkıntı yapmasını sağlamak için diş düzeltmenin kullanılmasıdır. Tambur düzeltme, yükün dişli dişlerinin temas hattı üzerindeki eşit olmayan dağılımını iyileştirebilse de, dişin her iki ucundaki yük dağılımı tam olarak aynı olmadığından ve hatalar tambur şekline göre tamamen dağıtılmadığından, kırpma etkisi ideal değildir. Yüzey modifikasyonu, gerçek eksantrik yük hatasına göre diş yönünü değiştirmektir. Gerçek eksantrik yük hatası göz önüne alındığında, özellikle termal deformasyon dikkate alındığında, kesme işleminden sonra diş yüzeyi her zaman şişkin olmayabilir, ancak genellikle içbükey ve dışbükey olarak birbirine bağlanan kavisli bir yüzeydir. Yüzey düzeltme etkisi daha iyidir ve ideal bir düzeltme yöntemidir, ancak hesaplama daha zahmetli ve süreç daha karmaşıktır.